Madina...

Kemosabe_13 ning ʼʼMadinaʼʼ asariga ilova, asosiy voqealarga aloqasi boʻlmagan hikoyacha.

Tugʻilgan kun sovgʻasi...

Shu kungacha boʻlayotgan voqealarga aʼqilm ishonmaydi. Men bilan bunday narsalar boʻlishi mumkinligini hech oʻylamagan edim. Ha, men boshqa birovni ayblamoqchi emasman, garchi bunda boshqalarni yaxshigina ishtiroki boʻlsam ham. Aslida tushunaman, bu sogʻlom tabiatli qizlar qiladigan ishlar emas. Biroq lazzat chogʻi, nafsimga qul ekanligimni, siz ham tushunasiz!

Oʻylaymanki, men juda uzoqqa ketdim, shuning uchun boshidan boshlayman. Yaqin doʻstim Jamshidning tugʻilgan kuni yaqinlashib qoldi. Men uni chiroyli sovgʻa bilan ajablantirmoqchiman. Ammo qoʻshimcha chiqimlar, kundalik ehtiyojlar uchun beriladigan pullardan tashqari, menda biron bir noyob sovgʻa haqida oʻylashga yetarlicha pul yoʻq, edi.

Shu orada televizor koʻrib, dam olib oʻtirgandim, bir dasturda, allaqanday hind filimi qoʻyilyapdi. Biroz qiziqib koʻrdim. Filmda, qiz sevgan yigitini koʻnglini xush qilish uchun nima qilishni soʻraganda, yigit qoʻshiq aytib raqs tushib berishini xohladi. Mana shu epizodni koʻrib, ixtiyorsiz yuzimda tabassum paydo boʻldi.

ʼʼBizda ajoyib sovgʻa bor!ʼʼ ichimdagi bir shoʻx qizcha goʻyo qichqirdi. Bu u doimo orzu qilgan, lekin hech qachon erisha olishini kutmagan narsa boʻladi. Men qoʻshiq kuylamoqchi emasman albatta, raqs tushaman, raqs boʻlganda ham... Yaqinda koʻrgan porno roʻlikda, shunday goʻzal sahna bor edi, yigit qarshisida oʻynayotgan qiz! Birdan yana fikrlarim chalkashdi.

ʼʼJamshid striptiz oʻynab berishimni xohlaydimi?ʼʼ

Esimda bir gal shu haqida, qisqa suhbat boʻlgandi. U istak bildirgani ham rost, lekin qanday qilib bunday sovgʻani bera olaman? Xomush boʻlaman.

Ichimdagi shoʻx qizaloq, shunchaki kulib meni qitiqlovchi istagini koʻnglimga aytadi: Madi! Qachondan beri bunchalik takabbursan? Sen allaqachon u bilan yotishdan boshqa koʻp ishlarni qilib boʻlgansan-ku? Yana biroz koʻnglini xushlasang nima qiladi. Xayollaringda har doim yalangʻoch holda koʻrinishni xohlaganingni bilaman-u. Ishonchim komilki, doʻstmiz bunday sovgʻani hech qachon unutmaydi. Ayniqsa bor goʻzalligimizni namoyish etib, butunlay yechingan boʻlsang!

Menga tinchlanish va bu haqda oʻylash uchun bir necha daqiqa kerak boʻldi. Axir, bu hech qanday xarajat talab qilmaydi va men hatto bundan zavqlanishim mumkin. Ha, endi men doʻstim yonida avvalgidek uyatchan emasman, lekin yechinadigan boʻlsam oʻzimni erkin tuta oladigan joy boʻlish kerak, kamida oʻz xonamdagidek!

Bu fikr butun aqlimni oʻgʻirladi. Oxirgi ikki kun ikkilanish bilan oʻtdi. Asosan, dushdan chiqqanimda onanizmga xohish boʻlganimda istak ortib boradi. Xavfsiz joy masalasi koʻndalang kelganda tushkunlik taqib eta boshlaydi. Ikkilanish onam bilan boʻlgan suhbatdan soʻng, barham topdi. Kelayotgan dam olish kuni, oilaviy bobomlarni uyiga mehmonga boradigan boʻlibmiz! Baxtli tasodifni qarangki, hisob boʻyicha ayni oʻsha kun Jamshidning tugʻilgan kuni. Darhol reja tuzdim, salgina ayyorlik ishlatish bilan hammasi koʻngildagidek boʻlishi aniq edi.

ʼʼHayotingda unutilmaydigan sovgʻaga, tayyor boʻl doʻstim!ʼʼ

Keyingi uch kun, striptiz sahnalari bor porno videolarni koʻrib, koʻzguning oldida mashq qildim. Qanday harakat qilish, raqsim jozibador boʻlishi uchun, mos musiqalarini izlash. Hafsala bilan qattiq tirishib mehnat qildim.

ʼʼGoʻzal, juda goʻzal!ʼʼ

Oʻz harakatlarimdan hech qachon bunchalik, qoniqish hosil qilmaganman. Uch kun, zavqli vaqt oʻtkazdim. Raqsga tushishim unga qanday taʼsir koʻrsatishini xayolimga keltirib, koʻzlaridagi hayratni koʻrishni sabr bilan kuta boshladim.

Nihoyat oʻsha kun keldi. Kun boʻyi, oʻzimni salgina betob koʻrsatib tishi ogʻrigʻidan azob chekkan qiz rulim juda ishonarli chiqdi. Ota, onam noiloj qolishdi. Shunda men jasoratli qiz qiyofasida bugungi rejalarini qoldirmasliklarini, men esa dorimni ichib tiniqib uhlab olsam oʻzimga kelib qolishimni ularga tushuntirish ilojlisini topa oldim.

- Oyi buvijonimga salom ayting, - oʻzimni borolmaganidan afsus chekayotganday tutib.

- Hay mayli, biz kech qolib ketamiz, qiynalsang telefon qilib ahvolingdan xabar bergin qizim. Eshikni ham berkitib oʻtir...

Ular ketgach, hademay qorongʻi tushishini oʻylab tez ishga kirishdim. Qizlarga xos, fantaziyalarim bilan xonamda ehtirosli muhit yaratdim. Eng shahvoniy ich kiyimlarimni, liboslarimni tayyorlab qoʻydim. Endi bir bahona bilan Jamshidni uyga chaqirishim kerak edi. Soat 19:20 boʻlib qolgandi. Kutilmaganda eshik taqillaganini eshitdim. Eh! Ne koʻz bilan koʻraychi qarshimda Shohrux akam turardi. Bir lahza ʼʼHammasi tamom!ʼʼ deya shoshib qoldim.

- Madina, tinchlikmi ranging oqarib ketdi? - kutilmaganda mehrli nigohda boqib, xol soʻrib qoldi.

- Mazam yoʻq, - birdan aqlim ishlab, makrim uygʻondi, -Boya dori ichgandim!

Koʻzimga yosh olib, ota-onamga qoʻygan tomoshamni bungayam koʻrsatdim. Eshik ochgandayoq koʻzlaridagi hirs olovini koʻrgandim. Uyda yolgʻizligimni bilib nafsi hakalak otishi aniq edi. Biroq betobligimni koʻrib, gʻamgin tortib qoldi. Oʻzicha mehribonlik bilan gʻamxoʻrlik qilmoqqa chogʻlandi. Bu rejamga bolta urmasligi uchun biror chora topishim kerak edi. Yoʻqsa boshqa birov uchun mehr bilan tayyorlagan taomim boshqasiga nasib etadigan! Shoshilinch tarzda, tugʻilgan birinchi imkoniyatimdan foydalanib, oyimning tortmasidan uyqu dorisini olib, ikkitasini sokiga aralashtirib uni yonidagi stolga surib qoʻydim.

Kundalik gaplardan gaplashib bir qancha vaqt oʻtirdik, bu vaqt davomida, oʻzimni behol koʻrsatib oʻtirishimga toʻgʻri keldi. U esa oshxonadan topib-tutib bir nimalar tayyorladi, qayoqdandir bir shisha dadamni qizil musallasini topib ham chiqdi. Oz-moz musallas ichib yengil tanovul qilgan boʻldi. Dori qoʻshilgan sokni tabiiy holda ichib yuborgunicha ham talaygina vaqt oʻtgandi. Ichishga ichkizdimu, biroq kutganimdek dori tasirini koʻrsatmay xunob qildi. Shunda yotmoqchi ekanligini aytib, homuza tortib qoʻyaverdim. Mehri toblanib, erkalatib koʻtarib, xonamga olib kirib qoʻydi. Oʻzi esa tepamda oʻtirib yana musallas hoʻplab, koʻnglimni qitiqlovchi ehtirosli mavzuda soʻzladi. Betobligimni bahona qilib, koʻzimni yoshlaganim yaqinlik maqsadidan qaytarib, bir-ikki teginish bilan kifoyalandi. Hirsimni uygʻotdi, biroq bu tuygʻuni ham boshqa uchun saqlashni istadim. Yana biroz vaqt oʻtdi, tobora xunobim oshib, dori chiqargan kampaniyani laʼnatlab, sabr qilib yotaverdim. Nihoyat soat 21:00 oshganda, unda dorini tasiri sezila boshladi. Koʻzlari qisilib, uyqu bosdi.

- Yaxshi dam olgin Madina!

- Siz ham, aka...

Labimga labini bosib, xayrli tun tilab, yotogʻiga chiqib ketdi. Biroz fursat oʻtib tekshirib koʻrganimda u dong qotgandi. Shu holatda ham bu qilmoqchi boʻlgan ishlarim xavfli, biroq oʻzimda jasorat topdim. Harqalay, qoʻshimcha choralarni ham hisobini olgach, Jamshidga qoʻngʻiroq qildim:

- Salom Jamshid, qandaysan!

- Salom... - gina qilgandek, ovozda soʻzladi, - Madi, bugun kelishingni yoki qoʻngʻiroq qilib birinchilardan boʻlishingni, kutgandim... Juda kechikding-ku doʻstim!

Bunchalik izzattalab boʻlishini kutmagandim, biroq doʻstiman menga haddi sigʻdida deb xayolimdan oʻtqazdim.

- Hechdan koʻra kech, - kuldim, - senga eng ezgu tilaklarim...

Uzundan-uzun, goʻzal tilaklarimni aytdim.

- Rahmat... - koʻngli koʻtarilgan ohangda soʻzladi, - Eng yaxshi sovgʻa boʻldi!

- Shoshmay tur rahmat aytishga. Senga atab tayyorlagan oʻsha eng goʻzal sovgʻam, hozirgina tayyor boʻldi. Olib ketish uchun kela olasanmi?

- Madi, sen uchun dunyoni u chetiga boraman! Faqat hammani eʼtiboridaman, mehmonlarni tashlab chiqishim oson boʻlmaydi. Biroz kuta olasanmi?

- Ha, albatta... Jamshid bir iltimos, koʻcha boshida tushib piyoda kelgin. Men koʻcha chirogʻini oʻchirib qoʻyaman, hoʻp!

- Men hozir bir bahona topib yoniga boraman. Sen xavotir olma...

U nimani nazarda tutganimni tushundi. Tezda rejam boʻyicha qolgan tayyorgarliklarni koʻra boshladim. Kiyimlarni tartib boʻyicha kiydim. U oʻtirishi uchun toʻriga kursini surib qoʻydim. Chiroqni oʻchirib, aksessuar tungi yoritqichlarni yoqdim. Xonamda sirli muhit hosil boʻldi. Hammasi koʻngildagidek, ammo ichki hayajonni bosib olish imkonsizdek. Shunda koʻzim boya Shohrux akam qoldirib ketgan musallasga tushdi. U shundoqqina yotogʻim yonidagi tokchada turardi. Kinolarda koʻrgandim bu dadillik beradi! Idishga quydimu, hoʻpladim... Uuuuhh. Achib qolgan bir nimalardek bemaza ekan. Oʻzimni majburlab, yana hoʻplab idishni boʻshatdim. Oshqozonim qizib, koʻnglim agʻdarilib ketay dedi. Ammo pisixalagik tasir qildimi, oʻzimni dadil his qila boshladim.

Yigirma daqiqa oʻtib, telefonimga ʼʼMadi, keldim!ʼʼ degan SMS xabar keldi. Tezda ustimga qalin xalatimni kiyib koʻcha eshigi tomon shoshdim. Yoʻl-yoʻlakay Shohrux akam yotgan xonaga moʻralab oʻtishi ham unutmadim. U qattiq uyquda edi. Eshikni ochdim. Yugurib kelganmi, yuzi qizarib biroz hansirab turardi. Meni sovgʻani olib chiqadi deb oʻylagan chogʻi, qoʻlimga koʻz tashlab ogʻiz juftladi:

- Madi, men...

- Tishshshsh!

Gapirishga ham qoʻymay, qoʻlidan tortdim. U ham jimgina menga ergashdi. Ichkariga, xonamga olib bordim.

- Tugʻilgan kunin bilan! - dedim eshikni qulflab. U tuflisini yecharkan, xonamni muhitidan, eshikni shoshilinch qulflaganimdan ajablanib, qarab qoldi. Aftidan mendan kelayotgan musallas isini sezib, koʻzlari qisilib atrofga yengil koʻz tashlab, musallas idishlarini koʻrsatib soʻradi:

- Mastmisan?

- Dadillik uchun biroz... - bir koʻzimni qisib, jilmayib, ikki barmogʻim orasida qisqa oʻlchov koʻrsatdim. U asabiy yutinib, qoʻydi. Menda ham kuchli hayajon paydo boʻlgandi, shuning uchun ogʻzimga kelgani gapiraverdim. Hol ahvol soʻrab, borolmaganim sababi, yana allanimalar haqida biroz suhbat qurgach, undagi asabiylik yoʻqoldi.

- Xoʻsh, tugʻilgan kuning uchun syurprizga tayyormisan? - deb soʻradim. U yengil bosh qimirlatib qoʻydi. Yuzidagi ifodadan maʼlumki, u hozir nimalar sodir boʻlishini tasavvur ham etolmaydi. Xalatimni yechib, bir chetga tashladim. Egnimga, kamtarona kiyimlarni; tugmachali bluzka va mini yubkamni kiygandim. Bu shahvoniy koʻrinishim, Jamshidni koʻzlarini chaqnatib, yaxshigina shoshirib qoʻydi.

- Albatta tayyorman! - hayajonli ovozda javob berdi, - Lekin, hech narsa berishing shart emas. Menga sening doʻstligingni oʻzi...

Men uni ortiq, hayajonlanib soʻzlashini istamay, labiga barmogʻimni qoʻydim va qoʻlidan ushlab xona toʻriga, u uchun qoʻyilgan kursiga olib borib, koʻksidan itarib yubordim. Oʻgirdim va xona boʻylab yurarkanman pultni bosib, musiqani yoqib qoʻydim. Unga sezdirmay, oʻzimni xotirjam tutishga urunsamda, negadir qoʻllarim qaltirardi. Bu qoʻrquvmi yoki hayajonmi, bilmayman. Musiqani eshitib chuqur nafas oldim va orqamga oʻgirildim. Asabiylikni unutib, raqsni yengil aylanish bilan boshlab, zimdan uning yuziga qaradim va sarosimaga tushdim.

Birzum koʻzguga koʻz tashlab, butunlay qizarib ketganimni payqadim. Rosti, dovdirab qolgandim. Biroq toʻxtay olmasdim, aks holda ortiqcha chiranishimni, oʻz ishonchim uchun benihoyat sharmandalik deb qabul qilardim.

ʼʼYoʻq dovdirama Madi, bu raqamli harakat-ku!ʼʼ

Oʻzimga shuni taʼkidlab yerga qarab, ʼʼU yoʻq, men shunchaki mashq qilyapman!ʼʼ deb oʻzimni ishontirishga urindim. Bir nechta ishonchli, harakatlardan soʻng dadillashdim, bunda biroz oldin ichgan ichimliklarni ham yaxshigina yordami boʻldi!

Nihoyat chuqur nafas olib, musiqa ritmida nozik harakatlanar ekanman ohista, koftamning yuqoridagi ikkita tugmachasini yecha boshladim. Qiyofasini koʻrish uchun Jamshidga qarab oldim. Uning koʻzlaridagi istakni koʻrdim. Ichki tuygʻularini aks etayotgan koʻzlari, mening har bir harakatimni intiqlik bilan kuzatib turardi. Ha, bu menga kerak boʻlgan eʼtibor-ku!

Bu yogʻiga qoʻrquvni unutdim va tabassum bilan koʻngil mayli boʻyicha, erkin harakatlana boshladim. Uning hislari bilan oʻyin qilib, keyingi ikkita tugmani yechdim. Tez-tez silkinayotgan, tanamdan koʻzlari bilan koʻkraklarimni tutib olmoqchi boʻlganida uning yuzini koʻrdim. U yarim tabassum bilan qolgan tugmalarni yechishimni kutayotgan edi. U istayotgan narsa sodir boʻlishi uchun, faqat ikkita tugmacha qolgandi, biri koftamda, biri yubkamda.

ʼʼBalki toʻxtarman!ʼʼ

Tasavvur qilganimdan farqli, voqealardan biroz ilgarilab ketganim uchun, raqsni hiylagina uzoq davom ettirdim. Hozir kutganim boʻladi, deganday sabrsizlanib qimirlab-qimirlab qoʻyayotgan doʻstimning nigohi gʻamgin koʻrina boshladi. Ana endi, koftaning oxirgi tugmachasini yechdim, epchillik bilan egnimdan boʻshatdim, lekin tashlab yubormay, qoʻllarim bilan oldimda ushlab turdim. Koʻzlari hech qachon men koʻrmagandek, yoqimli porlab ketdi.

Mashq qilingan harakatlarim bilan kiyimimning yerga tushishiga yoʻl qoʻydim. U yalangʻoch koʻkraklarimni koʻrishni kutgan chogʻi, lifchik kiyganimni koʻrib entikib qoʻydi. Kulguli tuslangan yuzini koʻrib, oʻylarim boʻyicha ketayotganimdan shodlanib kuldim. Oʻynoqilik bilan, yubkaning tugmachasini yechib, keskin harakat bilan Jamshid tomon tepdim. Deyarli yuziga uchgan yupkamni qoʻlida changallab, hozir yonimga kelmoqchidek, koʻzlarini tursigimga qadab turardi. Musiqa tugadi, negadir koʻzimga yana musallas koʻrindi. Ixtiyorsiz idish tomon qoʻl choʻzdim.

- Madiy, toʻxtama! - hayajonli yolvordi, - Iltimos toʻxtama...

Men toʻxtashni xohlamadim, lekin toʻxtashga majbur boʻldim, chunki oʻziman harqachongidanda kuchi hayajon ogʻushida qolgandim.

- Albatta. - shishani koʻtardim, tomogʻimni achimtir suyuqlik qirib oʻtdi, biroq bir necha qultumni ichib yubordim. Alkashdek shisha koʻtarishimga bu gal, qitmirona tabassum bilan qarab, kiyimini yoqasini tortib qoʻydi. Yana musiqa, men raqsga tushishni davom ettirdim. Ehtimol, spirtli ichimliklar tufayli, yoki Jamshidning mamnunligi sababmi, mening raqsim tobora shahvoniy, hayajonli boʻla boshladi. Oʻzimga erk berib, rejadan tashqari harakat qilgim keldi. Shu maqsadda unga yaqinlashdim va koʻkragimni uning yuziga teygudek u tomon engashib soʻng orqaga chekindim. Yaxshi mashq qilingan vazifani davom ettirib, lifchikning bir tasmasini, keyin ikkinchisini sekin tortib, yelkamdan tushirdim. Jamshid esa, hamma narsaga tayyor kutardi. Oha, uning pastga qaraganini, asbobining shimidan boʻrtib chiqib ketganini koʻrdim. U meni ham koʻrib turganimni payqab, maʼnoli iljaydi.

Koʻkrak qismimdagi lifchikni, orqa tomondan ilgaklar ushlab turgandi, keskin harakat bilan men uni yechmoqchi boʻlgandek orqaga qoʻl choʻzdim. Jamshid esa yana pastga qaradi, shimidagi boʻrtiq kattalashgandi. Qisilayotgan shimlar ichida, bu juda yoqimsiz boʻlsa kerak! U katta shishgan asbobini, shimning qulligidan xalos qilishga harakat qilib, qoʻli bilan toʻgʻrilab qoʻydi. Bilmadim, nega unga buyurdim:

- Tur!

Qoʻl ishoram bilan uning qoʻlidan ushlab turgʻazib, lahzada uning shimini yechib, bir harakat bilan toʻpigʻiga tushirdim. Menga toʻgʻri qaragan asbobini yashiradigan birgina tursikda qoldi. Asta uni stulga itarib soʻradim:

- Endi yaxshimi?

- Ha, - u asbobini yumshoq mato ustidan yengil uqaladi. Bir birimizga, jilmayib koʻz urushtirib oldik.

Boʻsh qoʻlimni koʻkragimga qoʻyib, orqamdagi ilgakni yechib, raqsni davom ettirdim. Jamshid muddatidan oldin, koʻproq narsani koʻrish ilinjida, koʻzlari bilan qoʻlimni olishimni iltimos qildi. Unga ayyorona jilmayib qaradim va birdan koʻkragimni qoplagan qoʻlni tortib oldim. Agar uning koʻzi boshqa joyimda boʻlmaganida, tizzasiga uloqtirgan lifchigimni ushlagan boʻlarmidi!

Yengil kulgi, vaziyatga yanada joʻshqinlik qoʻshib, yana bir trek musiqani tugatdim. Uning oʻynoqi nigohi kuchli hayajondan shishib borayotgan emchaklarimga, bot-bot qadalib qolardi. Oha. Uning sabrsizlanib borayotgan yuzidagi, istakni koʻrish juda yoqimli.

Yangray boshlagan musiqaga xos, raqsga tushishni davom ettirdim. Raqsimning taʼsirini koʻrishga ishtiyoqmand boʻlganim uchun bir lahzaga Jamshidining, tepalik hosil qilayotgan oldiga qaradim. Voyvuy... uning asbobi tursikgining tag qismidan chiqib ketganini koʻrdim. Chiroq shulasida boʻlsada, asbobi boshida bir tomchi yaltiroq sperma koʻrinardi. Men bir necha sonya, hissiyotlarim tasirida toʻxtadim.

Jamshidning nigohi esa sonlarim orasiga qadaldi. Turistigim matosi juda yupqa boʻlganligi sababli, mening yalangʻoch amimni koʻrishi mumkin edi. Bebaho xazinamni iloji boricha kamroq koʻrsatish uchun raqsga tushishga harakat qilib, engashdim. Nedirki, dumbamni goʻzalligini koʻrsatish istagi tugʻilib, orqaga oʻgirilib, biroz egildim. Shoʻxligim tutib, amimni toʻliq koʻrib olishi uchun bir muddat qotib turdim. Oʻsha paytga kelib shahvatparast amim shunchalik hoʻl boʻlganidan, tursikgim deyarli shaffof boʻlib qolgandi. Bu Jamshidning tuygʻulariga taʼsirni yanada kuchaytirdiki:

- Ohho... Madishim! - deb shivirlab, amini silab qoʻyishdan oʻzini tiyolmadi.

Ustimda faqat bitta kiyim qolgandi, lekin men hozircha toʻxtamasligim kerakligini oʻylardim. Yanada qizish uchun unga kiyimini yechishni buyurdim. Bu orada, koʻkragimni, tanasidan, bir qarich uzoqda tutib, suykalanib oʻynashga urindim. Egnidagi futbolkasini boshida chiqarayotganda esa, epchillik bilan tursikgini pastga tortib yechib oldim. Shu tariqa, asbobini yopish uchun qoʻlida hech narsa qoldirmadim. Qip yalangʻochligidan oʻngʻaysizlanib:

- Hey! - deb baqirib yubordi. Men esa uning yoqimsiz vaziyatidan zavqlanib kuldim. U qoʻllari bilan tepaga qaragan asbobini berkitmoqchi boʻldi, ammo ustidan kulayotganini payqab, oʻzini erkim kursiga tashladi. Men uning qip-qizil yuzlari, shahvat zoʻridan yanada yorqinroq boʻlib, sabrsizlanib borayotgani koʻrishdan, mamnun edim. Nafis harakatlarimni kuzatib, taranglashgan asbobini namoyishkorona uqalab-uqalab qoʻyardi.

- Tur! - deb imi qildim yana. U qimirlashimga hamohang dirkillab ketayotgan emchaklarimdan koʻzini uzmay, oʻrnidan turdi-da, menga nima istayotganini bildirmoqchidek asbobini koʻrgazmali, silkitdi. Men qitmirlik bilan ʼʼManabu yerni xohlaysanmi?ʼʼ maʼnosida, barmoqlarimni tursikgim tasmalari ostiga qoʻyib, uni sekin oʻzimdan itarib, kulgancha ortga chekindim. Bunday rejadan tashqari harakatlar, raqsimga yanada erotik joziba qoʻshib bordi. Jamshidning portlashga tayyor asbobini koʻrib, qarshisida koʻproq aylana boshladim. Shu bilan birga, soʻngi harakatlar orasida, tursikgimning pastki qismini sonlarimgacha itarib, qoʻyib yubordim. Sonlarimdan yalangʻochlab borayotgan tursikgimga qarab iljayarkan, goʻyo bu manzarani birinchi bor koʻrayotgan kishidek koʻkrak va amimdan zavqlanib asbobini changallab olardi. Doʻstimning hayrat nigohi meni yanada joʻshqin qildi.

Endi butunlay kiyimsizman, u bu manzaraga toʻymay qaraydi. Men musiqa ritmiga mos, toʻlgʻanishishda davom etaman. Uning iltijoli koʻzlariga chuqur qarab, aylanib, buralib raqsga tushdim. Bu mashqlarimning eng sevimli choʻqqisi edi. Biz bir-birimizga qarama-qarshi, butunlay yalangʻoch tanamiz tegar darajada yaqinlashgan edik. Koʻzlari goʻyo oʻt sochar, maylining zoʻriqishidan hansiray boshlagan doʻstim tomonga bir lahza egildim va issiq nafasini his qildim. Keyin birdan uning tili koʻkraklarimni oʻynayotganini sezib, orqaga qaytishga harakat qildim. Yoʻq, bu xuddi elektr toki urishi kabi, meni ham oʻziga tobe etdi. Oh, amim har qachongidan ham uqalashga chanqoq edi. Taslimman. Men ortga chekina olmadim va koʻkrak uchimni tilida oʻynashiga qoʻyib berdim.

Beixtiyor mayin ingrab unga qarab, oʻylab qoldim. Axir bu bosqichni umuman rejalashtirmagan edim. Shunchaki uning uchun sriptiz tushib, yalangʻoch tanamdan zavqlanayotganini koʻrmoqchi edim. Aqlan shu yerda, toʻxtashga juda qattiq istak tugʻilib Jamshidga qaradim, uning koʻzlarida esa cheksiz ishtiyoqni koʻrdim va unga boʻysunishim kerakligini angladim.

Lablari, labimni qidirdi, qoʻllari emchaklarimni hayajon bilan erkalab, asta yuqori koʻtarildi. Pastda esa, asbobi amimga qattiq tirala boshlaganini his qilib, beozor koʻkragidan itarib qulogʻiga shivirladim:

- Qizbolaman...

Xavotir ola, degandek yuzimga jilmayib qarab, kiprik qiqib qoʻydi. Oyogʻingni juftla maʼnosida, ikki oyogʻi bilan tovonimdan turtib, asbobini xavfsiz holatda klitorimga ishqalab, qisilgan sonlarim orasiga suqa boshladi.

- Oh ha! - toqatsizlik bilan dumbalarimni oldinga va orqaga surib, hayajondan nola qildim. Shu tariqa klitorimni uning qattiq asbobiga ishqalab, qichigʻimni bosishga urindim. Bu orada lablarimiz tutashib, qattiq oʻpishardik. Paski qismimiz esa, Jamshidning gʻayrati bilan tez-tez qimirlab, asolarimizni bir-biri bilan oʻynashishini taʼminlardi. Har bir harakatida, aniq nuqtaga burgandek, kiltorim orqali jismimga mislsiz lazzatli toʻlqinlar yuborardi. Aqlim, tanam nazoratini deyarli yoʻqotib, yoqilish xavfidan choʻchib ketardim. Shunda uning, belimdan ushlab, meni tutib turgani his qilib, tilimdan:

- Oh, - degan taskin oluvchi nola chiqardi.

- Madi, sen ajoyibsan. - qulogʻin ostida bir sas, hansirab shivirlaydi, - Qanchadan beri bu haqda orzu qilib yurganimni tasavvur ham qilolmaysan! - deydi, tobora harakatini tezlatib. Asbobini chotim orasiga borgan sari qattiq urushidan, kulminatsiya yaqinlashayotganini his qildim.

- Ohh, Madish!

Organizm yaqinlashgani sari uning asbobi tobora vahshiyroq harakatlana boshlagandi. Shu azartda, asbobini amimga tiqib yuborsaya! Ayni lahzada men shunga-da tayyor boʻlsam-da, aqlimning ehtiyotkorligi bilan, ixtiyorsiz, lablaridan oʻpib shashtini pasaytirish chorasini koʻrdim.

- Nima qilayotganingni bilasanmi? - hansirab shivirlab, uning koʻzlariga chuqur qaradim. U taskin beruvchi jilmayish bilan soʻnggi harakatlarini muloyim bajardi va ikkimiz ham spermasi otilishga tayyor boʻlganini his qildik. Biz yutoqib oʻpishdik, uning asbobi sonim orasida titrab iliq sperma sharbati bilan bulgʻadi.

Uning yengillaganini tushunganimdan soʻng, uning bagʻridan chiqmoqchi boʻldim, lekin u meni ushlab olib, ruxsat bermadi. Chaqqon barmoqlari bilan koʻkraklarim, amimni beozor erkalab, qayta mayl uygʻotishga urinar ekan:

- Hali emas! - deb pichirladi. Toʻxtash fursati kelgani sezsam-da, hali oʻzim ham qoniqish tuymaganim uchun uning oʻziga kelishini kutmasdan ixtiyoriga topshirdim. Tanam bilan istagancha oʻynab olishiga qoʻyib berdim. Uning jismimga egalik tuygʻusidan sarxush ekanligini koʻrib, uning koʻzlariga qaradim va soʻradim:

- Sovgʻa yoqdimi?

- Ha! Bu aql bovar qilmaydi!

Bir-birimizga samimiy minnatdorlik nigohlarimiz bilan jilmaydik. Qoʻlimni pastga uzatib, uning yumshay boshlagan asbobini ushlab uqaladim. Uning qoʻllari esa chotim orasidan ovunchoq topdi. Yana... Yana, nimadir qilgim bor! Asta tizzalarimni bukdim.

- Bunisi-chi, yaxshimi? - asta, boshi soʻng qolgan qismini ehtiyotkorona soʻra boshladim, - Uddalayabmanmi?

- Oxa... - javob berdi u. - Sen hamma ishingni maromiga yetkazib bajarasan, Madi!

Taxminan ikki daqiqadan soʻng uniki yana qattiqlashdi, oʻrnimizdan turdik va yotoq devonim tomon oʻgirildik. Men devonga yotib, uni oʻzimga tortdim. Yarim ustimda, yarmi sonlarim orasida joylashib, avval koʻkraklarimni oʻpdi, soʻng sirli jilmayib pastlay boshladi. Uning elastik tilini jinsiy lablar orasida his qilganimda, ixtiyorsiz nola qildim. Tez-tez ishqalab oʻtayotgan tilning, effekti barmoqlardan oʻn chandon oshib ketishini tasavvur qilmagan ekanman. Toʻlgʻanib, uning sochlarini changlab, oyoqlarimni kengroq ochib, labimni tishlab gʻingshirdim. Hislarim choʻqqisiga yetganda bir lahza, vaqtni unutib qoʻyibman.

"Jin ursin... Nima qilyabsan Jamshid?ʼʼ

Barmoqlari dumbam orasida oʻynayotganini sezdim. Lekin qarshilik qilmadim. Avval bitta barmogʻi, keyin ikkita, uchinchisi... Ummm... Qattiq ogʻriqdan ingradim lekin eʼtiroz bildirmadim. Tuflab, tuflab biroz anal teshigimni koʻniktirgach tizzalarimni koʻkragimga tekkizib asbobini teshigimga bosdi. Shohrux sabab, anal yaqinlikka yoqimsiz xotiralar qolgandi. Jamshid tiqqanida esa unchalik ogʻriq sezmadim, aksincha buning ham oʻziga xos lazzati borligini angladim.

- Ogʻrimayaptimi? - u pichirlab soʻradi.

- Toʻxtab qolma! - jilmayib qoʻyishga hafsala qildim.

Borgan sayin, harakatlari qattiqroq va kuchliroq boʻla boshladi. Ora-orada oʻpib, erkalab qoʻyishni ham unutmasdi. Bugun tugʻilgan kuni yana parno videolardan yaxshigina tajribasi boʻlgani uchun, uning tasavvuriga ishonishim kerakligini angladim. Anal yaqinlikni u istagan, pozada xohlagancha qishiga qoʻyib berdim. Aslida-ku, bu lazzat ogʻushida ekanligimda, goʻyo maʼno nimada ekanligini unutib qoʻygandim.

Jismim borgan sari titrab qimirlay boshladi va beixtiyor baqirib yubordim:

- Oyijoooon!

Mening organizmim, chinakam oʻt oʻchirish shilanggida boʻlgan bosimday porladi... Sal vaqt oʻtib, biroz oʻzimga keldim, ayni dam Jamshid ham hansiray boshlandi. Uning asbobidan otilgan iliq sharbatni, ichimda his qildim...

Yotgan koʻyi ohista oʻpishar ekanmiz uning asbobi orqamdan chiqib ketganini his qilib, tizzalarimni tushirib, buklangan gavdamni rostladim. Soʻng bir-birimizga suyanib devon chetiga oʻtirdik.

- Jamshid... Umid qilamanki, sovgʻam senga yoqdi!

- Hammasi uchun senga rahmat Madi...

U jilmayib qoʻlini yelkamdan oshirdi. Boshimni yelkasiga qoʻyib, koʻzimni yumdim. Qalbim yoqimli sukunat ogʻushida erkalanardi. Biroq, tashqi sukunatning uzoq choʻzilishi, koʻnglimda hadik uygʻota boshladi. Ichki bir sezgi bilan oʻrnimdan turdim. Deraza pardasini qiyalatib, tashqariga moʻraladim, oyoq-qoʻlim qaltirab ketdi. Chunki Shohrux akam derazam yonidan oʻtardi. Gʻayri oddiy qoʻrquvdan, hatto miyam fikrlamay qoldi. Lekin koʻrdimki u meni xonamga emas oyogʻini sudrab bosgancha hammom tomonga yurdi.

"Hayrat!ʼʼ

Jamshidga qaradim, hamon boʻlgan ishlardan sarmast oʻrinda oʻtiribdi. Hadeb iljayib qarashidan, hozirgina boʻlgan uch, toʻrt sonyali talvasani sezmabdi ham!

Shoshib soatga qaradim, 22:23 ni (raqamlar ketma-ketligi sabab yodimga muhrlanib qoldi) koʻrsatyapdi.

- Endi ketishing kerak! - iltijoli shivirladim.

- Qayoqqa? - eʼtiroz bildirdi, - Bugun shuyerda qolaman! -yoqimli jilmayib qaradi.

- Ja-a-amshid, - asabiylashib ketdim.

- Hazillashdim, Madi...

- Haziling qursin. Hozir soat: 22:30 da ota-onam kelishadi...

Soʻzlarim jiddiy ekanligini tushungan hamoni kiyinishga tushdi. Judayam tez bu ishni uddalagani uchun minnatdor jilmayib qoʻydim. Egimga qalin xalatimni ilib, shoshilinch darvozadan chiqarib yubordim.

ʼʼShohrux akam sezib qolmadimi!"

Oldindan allanimalarni oʻylab, hammom tomonga bordim. Sekin qarasam, ogʻzini chayib yuzini yuvayotgan ekan. Meni payqab, horgʻin koʻzlari bilan koʻzgu orqali qaradi.

- Ha, Madina yaxshimisan? - ovozi qirilib gapirdi.

- Yaxshiman, - sir bermay, oddiy soʻzladim, - Oʻziz yaxshimisiz?

- Koʻnglim ozib, uygʻonib ketdim, - yana hovuchiga suv olib yuziga urib olgach soʻradi, - Oyinglar kelishdimi?

- Yoʻq...

- Boya, ikkita sharpani sezgandek boʻlgandim...

Ichim shuv etdi, lekin oʻzimda kuch topib kulib gapirdim:

- Oʻsha men edim... Hozir-chi, ikkita koʻringanim yoʻqmi?

- Shundaymi?

Hazilimni, sovuq qabul qilganini sezib, menam kiprik qoqmay qaradim.

- Sizga eshik ochganimda koʻcha chirogʻini oʻchirib qoʻyibman. Siz ham qotib uhlab qoldiz. Yotib, yotib qoʻrqdim oʻgʻri tushadimi deb. Hozir, bir oʻzim borib, yoqib keldim...

Javobing maʼqul, maʼnosida gʻalati iljayib qoʻydim. Men ortiq suhbatlashishni istamay, sovuqotganimni aytib yotogʻimga qaytdim.

"Xayriyat, hammasi oʻylaganimdan aʼlo boʻldi!ʼʼ

Xalatimni yechib, yalangʻoch holimcha oʻringa yotdim. Biroz nafas rostlab olib, xonamni yigʻishtirib yuvinib olaman deb, oʻylay boshlagan edim. Shu payt, yonimda paydo boʻlgan sharpani sezib shoshib oʻrnimdan turdim. Xayol bilan boʻlib, orimdan izma-iz kelgan Shohrux akamni sezmay qolibman. U allaqachon iljaygancha, qotib qolgan asbobini tashqariga chiqarardi.

"Eh, shu keraymidi!ʼʼ

Xonam bir ahvolda, oʻzim butunlay kiyimsizman, koʻzdan nariroqda Jamshidning qolib ketgan bosh kiyimi yotibdi! Hech qanday savol, gap-soʻzga oʻrin qolmaslik uchun tezkor qaror chiqarishim kerak!

Xuddi uni kutgan insonday jilmayib, u tomon qoʻllarimni choʻzdim. Biz oʻpisha boshladik. Xuddi oʻsha yer, xuddi oʻsha harakatlar takroran boshlandi. Biroq, Jamshid kabi ixtiyoriy emas, biroz qoʻpollik bilan yelkamdan pastga bosib, sochlarimni tutamlab oldi. Yana tizzalab, yuzimga toʻgʻrilab turgan asbob bilan ishlay boshladim. Birozdan soʻng, sochimdan yengil tortib turgʻazdi va Jamshid oʻtirgan kursiga engashtirib qoʻydi. Orqa teshigimga tiralayotgan asbobini his qilib oʻzimni boʻsh qoʻydim. Uning asbobi, qarshiliksiz kirib, tashqariga chiqa boshladi.

- Sen borgan sayin meni aqldan ozdirasan?

Uning hayajonli ovozini eshitib, yelkam osha koʻz qirimni tashladim. U iyagini biroz koʻtarib, koʻzlarini mahkam yumib olgandi, xuddi bu ishni uyqu ichida qilayotgandek. Lekin harakatlari keskin, qoʻpolroq desa ham boʻladi. Shuni uchun har tiqishida labimni tishlab, ogʻrigʻidan nola qilardim.

Qaysidir lahzada ichimga yana sperma toʻkilib, Jamshidniki bilan aralashib ketganini his qildim. Shohrux akam goʻyo oʻlayotgan ovozda nafas olib, meni oldinga itarib yubordi. Tezga oʻrgilib olishga harakat qilsam-da, kursining yumshoq suyanchiqiga urilib ketdim. Bu ishidan achchiqlanib, kursiga oʻtirar ekanman, uning men tomon egilganini sezdim. Labimdan qattiq oʻpib, pichirladi:

- Kechir...

Deyarli yumilib ketayotgan, koʻzlarini bazoʻr ochib jilmaydi. Shimini yoʻl-yoʻlakay koʻtarib, xonamdan chiqib ketdi.

ʼʼNahotki u shuncha ishni uyqusirab qilgan boʻlsa?ʼʼ

Shu holatdayam jinsiy maylini kuchli ekanligidan hayratlanib, ortidan qarab qolar ekanman, ichirib yuborgan uyqu dorisi haqida oʻyladim...

Koʻp oʻtmay, Jamshid qoʻngʻiroq qildi. Biz yana bugungi kun haqida bir oz gaplashdik. Xayrlashar ekanmiz, bir-birimizga yana shunday uchrashuv tashkil etishga vaʼdalashdik...

Xonamni tartibga keltirib olgach, hammomga yoʻl oldim.

Tamom...

P/S. Hammamizga maʼlum, Kemosabe_13 ning Madina... hikoyasi barchaga manzur keldi. Oʻylashimcha yigitlarni koʻpiga bu yomon qizning, xarakteri yoqdi. Shu jumladan manga ham, shuning uchun Kemosabe_13 ning bu personajlaridan foydalanib, Madina asariga ilova qilib hikoya yozdim. Albatta bu uchun Kemosabe_13 dan uzr soʻrayman. Mandan xafa boʻlmaydilar deb umid qilaman...

Shu oʻrinda Kemosabe_13 ga murojaatim, bu hikoyani sizga boʻlgan eʼtirozim deb qabul qiling... Asarizi haddan oshiq choʻzvordiz. Asarizi diqqat bilan oʻqiganda, qayerlardadir oz boʻlsada zamonlar tafovuti sezilib qolyabdi. Yani bir ikki yil choʻzsez mazasi yoʻqolib qoladi.

Ha, yana Madina soppa-sogʻ, siz ochgan konlarda, mehnat qildik, boshqasini portlatishga haddim sigʻmadi...