kelib, bizni uyda 1-2 haftalab dam olib qaytgandi. Bu kunlar qanday o'tganini aytishim shart emasdir. . . -Seni uylantirmoqchimiz, -dedi oyim dasturxon ustida, -yoqtirgan qizing bormi? -Men. . . -javob berishga kalovlanib qoldim. -Bo'lsa surishtiraylik. Bo'lmasa o'zimiz topaylik. Nima deb javob berishni ham bilmasdim. Dadam birnimani tushungandek: -Yaxshilab o'ylab ol, keyin oyinga aytasan, -dedi. Ertasiga uyda hech kim yo'qligida oyimni yoniga kirdim. Oyim televizor ko'rib o'tirardi. Men indamay yoniga o'tirib, oyoqlariga boshimni qo'yib yotdim. Oyim ham qo'llari bilan sochimni silab qo'ydi. -O'ylab bo'lgandirsan a? Yoqtirganing bormi? -Yoqtirganim boru. . . Qanday aytishni bilmayapman. . . -Tavba, nimasidan uyalasan? Ismi nima ekan? -Dilnoza. . . -Qaysi Dilnoza? Anavi akangni kursdoshi Hilolani singlisimi? -. . . . Amakimni qizi. . . * * * * * Nihoyat to'y tarqadi. Hamma ketgach, kelinchak meni kutayotgan chimildiq tomon oshiqdim. Chimildiqqa aylangan xonaga kirar ekanman, yuragim dukillashi o'zimga eshitila boshladi. . . Dasturxon chetida yuziga yopinchiq yopib olgan kelinchak uyalibgina o'tirardi. Men uni yoniga astalik bilan o'tirdim. Ko'ylagining etagini hayajonlanganidan g'ijimlab olgan suluv qiz tizzasiga qo'limni qo'yganimda titrab ketdi. . . -Endi birgamiz jonim, bizni hech narsa ayirolmaydi. . . U ming bir hayajon va uyat ila birgina so'zni ayta oldi: -Begim. . . Unga bo'lgan muhabbatim jo'shib ketib, mahkam quchoqlab oldim. Astalik bilan yuzidagi yopinchiqni tushirdim. -Bugun yanada go'zalsan, Dilnoz. . . U menga qaray olmasdi. Etagini changallab olgan barmoqlaridan ko'z uzmasdi. . . -. . . Qorningiz. . . Biror nima yeb olasizmi, begim? -Agar o'z qo'ling bilan yedirib qo'ysang, yeganim bo'lsin. U uyalibgina jilmayib qo'ydi. Piyolaga choy quyib, menga uzatdi. -Avval o'zing bir ho'plab ber. -Nega? -Yana zahar solib qo'ygan bo'lma. Ikkimiz ham kulib yubordik. Bu kulgi undagi uyat va hayajonni biroz bo'lsada tarqatgandek bo'ldi. Uning qo'lidan shirinliklar, turli taomlarni totib, qorinni to'ygazdim. Keyin unga ham o'z qo'lim bilan ovqat yedirib qo'ydim. Chiroq o'chirildi. Derazadan oy yog'dusi tushib turardi. Dilnoza krova ustida uyalib o'tirardi, men esa yotib olgandim. -Va nihoyat birgamiz, jonim. . . Endi hecham, bir lahza ham ajralmaymiz. Senga uylanmoqchi ekanimni aytganimda hamma qarshi bo'lgandi, ota-onalarimiz ham, qolgan qarindoshlar ham. . . Lekin taslim bo'lmagandik, nihoyat, ular rozi bo'lishdi. Nihoyat, biz birgamiz. . . O'rnimdan turib uni mahkam quchoqladim, va yuzidan o'pib qo'ydim. U menga jilmayib qo'ydi. Bundan ilhomlanib lablariga o'tdim. Ikkalamizning lablarimiz tutashib ketdi. O'pishishda davom etarkanman, uni yotkizib, ustidagi kiyimlardan halos eta boshladim. Ustimizdagi kiyimlardan qutilgach, uning ko'kraklariga yopishib, lablarini so'rishda davom etdim. Keyin esa oyoqlarini ikki yonga ochib, qo'lim bilan asaldonini massaj qila boshladim. Bu harakatlarim unga juda yoqardi. U ko'zlarini ba'zan yumib olardi. Keyin asbobimni ishqalay boshladim. Hozirgi qilayotganimiz avvalgilaridan ko'ra ko'proq yoqardi. Keyin esa asbobimni astalik bilan kirgiza boshladim. Bosh qismi sal kirgach, zarb qilan qolgan qismini ham tiqib yubordim. -Aaaaahh! -deya baqirdi Dilnoza meni mahkam quchib olib. . . Shu bilan bizning seksga to'la hayotimiz boshlandi. U bilan kuniga 4-5 martalab birga bo'lardik. Uni kelinchak libosida ko'rgan oyim ham juda hursand edi. U yelib-yugurib xizmat qilardi. Ovsini bilan esa to'yimizdan avvaloq qalin bo'lib ketishgandi. Shu bilan 4 oyda u homilador ekani ma'lum bo'ldi va shiringina qizchamiz dunyoga keldi. Unga Mahliyo deb ism qo'ydik. Lekin bir holat hayollarimni butkul o'zgartirib yubordi: "Yaqin qarindoshlar o'rtasidagi nikohdan hosil bo'lgan farzandlar nogiron bo'lib tug'ilishi mumkin". . . Xudoga ming bor shukr, qizchamiz sog'-salomat edi. Lekin. . . U hozir yana bir marta homilador edi, shundan havotirda edim. . . * * * * * XOTIMA Qo'limdan tushib ketgan telefon go'shagi ovoz chiqarishda davom etardi: -Eshityapsanmi bolam? Tezda yetib kelinglar, o'g'illi bo'lding! Doktorlar soppa-sog' deyishyapti, onasi ham otdek ekan. . . [TAMOM "Asar tez tugab qolganidan to'qson foiz o'quvchilar hafa bo'lishi tabiiy. Buning uchun barchangizdan uzr so'rayman. Lekin har narsaning o'z nihoyasi bor. Shuning bilan yarim yildan ortiq tarixga ega bo'lgan hikoya o'z nihoyasiga yetdi. Asarni o'qigan har biringizga o'z tashakkurimni izhor etaman. Asarga qo'shimcha detal qo'shish uchun ma'lumot bilan ta'minlagan tanishlarimdan ham cheksiz minnatdorman! E'tiboringiz uchun rahmat