Tasavvur qiling, dunyoda ulkan ush bo`lib o`tdi.
Xalqimizning bir necha o`n yillar oldingi annanasi qayta tiklandi.
Ya`ni ushda o`lgan erlarning xotinlari ularning ukalariga
nigohlanadigan bo`ldi.
***
Sevinch erga tekkaniga ham uch yildan oshdi. Zamonning zayli
tufayli yigirma uch yoshidayoq bevaga aylanib ulgurdi. Uning belidan
tushib turadigan qop-qora sochlariga o`ralagan oqlar, yig`lashdan
qizarib ketgan ko`zlar, sarg`ayib, rangi o`chgan yuzlar ayriliq azobining
qanchalar ulkan ekanidan dalolat berib turardi.
U marhum eri bilan sevishib turmush qurmagan bo`lsada, biroq
birgalikdagi hayot davomida unga mehr qo`yishga ulgurgan edi.
Qora emailning kelganiga bir haftadan oshgan bo`lsada ayolning
qalbidagi cho`g` huddi birinchi kundagidek yangi edi.
-Qizim,-Sevinchning qaynotasi oshxonaga kirib keldi. Bu odamning
nur yog`adigan yuzidan asar ham qolmagan, bir necha yilga qarib
ketgandi. ,Qo`y hadeb kuyunaverma. Bandalik, hammani boshida bor
narsa. Sen yoshsan, qizing uchun ham yashashing kerak.
-Bir og`iz so`ziz dadajon,-Sevinch fartugi bilan ko`z yoshlarini artdi.
-Ha barakalla. Qizimhellip;-Chol gapirishga qiynalardi. Uni juda nozik
masalda gapirmoqchi ekanini kelin tushindi.
-Albatta dadajon,-Sevinch qaynotasini noqulay vaziyatdan chiqarishga
oshiqdi. ,Men ketaman. Faqat iltimos, o`g`lizni marakalari o`tib
bo`lgancha shu yerda yashab turay.
Chol kelinining nima haqida gapirayotganini tushinishi uchun
bir necha soniya yetarli bo`ldi.
-Nimalar deyabsan qizim, yo`q-yo`q, bu sening uying. Biz ketsak
ketamizki sen ketmaysan.
Sevinchning yuziga tabasm yugurdi. U cholga minnadorchilik bildirib:
-Raxmat-dedi.
-Endi qizim gapning po`sallasini aytgandahellip; bu ishni ikkinchi
marta qilaman deb o`ylamagan edim. Senga sovchi bo`lib keldim.
Cholning bu so`zlari ochiq kundagi chaqmoqqa o`xshardi.
-Qahellip; Qanaqasiga?-siqib chiqardi kelin o`zidan.
-Iltimos qizim, gapimga xo`p de. Ikkinchi o`g`lim Nodirga xotin
bo`l.
Sevinch qariya gapini tugatmasidan o`zini tashqariga urdi.
Yo`lda qarshisidan Nodir chiqib qoldi.
-Xa yanga, tinchlikmi?-so`radi u ayoldan.
Sevinch javob bermay o`zini uyga urdi. Er-xotinlarning krovatiga
o`zini otib, erining yostig`ini quchoqlab rosa yig`ladi.
Biroq bir necha kun o`tib, oraga qizning ota-onasi tushib Sevinchni
nikohga ko`ndirishdi.
Lekin Sevinch o`zining tixirliklari Nodirniki oldida ummondan tomchi
ham emasligini bilmas edi.
Nodirni ko`ndirish xaqiqatda qiyin bo`ldi. U hatto uydan qochib
ushga ham ketmoqchi bo`ldi. Biroq bir o`g`loni o`lgan uydan
boshqa odam olib ketilmasligi tufayli vga tushgan mushukdek
uyga qaytib keldi.
-Roziman-dedi u otasini ko`zlariga qaramay.
-Ertaga mulla chaqiraman ungacha ko`zimga ko`rinma,-javob oldi
Nodir.
Nodir asta kelib yangasining honasini qaqqillatdi. Ertaga bu hona
o`ziniki bo`lishi, yangasini yanga deb chaqira olmasligi, u bilan qnday
muomila qilishni ham bilmasligi Nodirni tashvishga solardi.
Eshik ochildi. Sevinch chiqdi. U bo`lajak xo`jayini, hozir esa ukasining
ko`zlariga qaramay nima istashini so`radi.
-Choy qilib bering yanga,
Sevinch ovqatni olib kelish uchun oshxonaga yurdi.
Nodir ovqatni yeb, turli hayollar iskanjasida uxlashga yotdi.
Tong otdi. Qo`shnilarning xo`rozlari joni chiqqudek, bu huddi oxirgi
qichqirishidek shovqin qilishardi. Sevinch odatdagidek uyqudan birinchi
bo`lib uyg`ondi. Hovlilarni purdi. Oilasi uchun choy tayyorladi.
Keyin esa honasiga kirib o`z taqdiriga lanatlar o`qishga tushdi.
Qaynona eshikni taqqillatganida soat to`qqiz edi.
-Eshikni oching qizim, vaqt bo`ldi.
Sevinch sepidagi yangi zar liboslarni kiydi. Boshiga yangi kelinligida
yopgan to`rini tashladi. So`ng kirishga xsat berdi.
Honaga mulla, qizning otasi, Nodir, uning otasi kirib kelishdilar.
Ko`z ochib yumguncha nikoh ham o`qildi. Xonani ortiqcha odamlar
tark qildi. Endi yangi er-xotinlar yolg`izlikda, noqulay vaziyatlarning
cho`qqisida qolishdi.
-Sevinch,-Nodir uni birinchi marta ismini atab chaqirdi. Uning tovushi
akasiga naqadar o`xshasha. Ayolning hayolida uning birinchi kelinlik
onlari qaytgandek bo`ldi.
-Nozim aka,-deya Nodirning bo`yniga osildi.
Nodir ham uni quchog`iga oldi. Biroq Sevinch o`ziga kelib bo`lgandi.
Chunki marhum eri Nozimning qo`llari issiq edi. Lekin uni hozir quchib
turgan qo`llar sovuq edi. Sevinch reining quchog`idan chiqib xonaning
burchagiga borib yig`layshga tushdi.
-Kechiring begim,-yuzlandi u Nodirga,-Menga bir oz vaqt bering
Nodir hech nima demay chiqib ketdi. Huddi shu tarzda bir necha
kun o`tdi. O`an kunlarda Nodir o`z honasida yashadi. Sevinch o`z
xonasida.
Bunday nomaqulikchiklarni payqagan ota o`gliga qattiq tanbex berdi.
Bitta xotinni eplolmay, boshqa honada uxlab yuribsanmi?
Latta Bunday xikmatli o`gitdan kerakli xulosa chiqargan Nodir
Sevinchning xonasiga bostirib kirdi.
-Tinchlikmi begim?-so`radi Sevinch
-Sizni debhellip; seni deb otamdan baloga qoldim. Meni xotinimsan
shundaymi?
Sevinch bosh irg`ab ma`qulladi.
-Unda shetta uxlayman, siz bilan, tfu o`rgana olmayabman, sen
bilan.
-Bir og`iz soziz begim.
Nodir hayajondan muzlab qolayotgan tanasi bilan, muzlab bo`lgan
oyoqlarini zo`rg`a drab kravatga kelib yotdi.
-Qizaloq qayerda?-So`radiNodir
-Onamlar olib ketdilar,-
-Nima uchun?
-Sutdan chiqarayabman,-javob berdi kelin.
Nodir shkafda nimalarnidir titayotgan yangasigahellip; tfu, xotiniga
yaxshilab razm soldi. Uning uzun bo`yi, keng chanoqlari, ingichka beli
uzun sochlari, qordek oq terisi Nodirning mehrini joshitib yubordi.
Shu vaqt Nodirning ko`z o`ngida Sevinch yechina boshladi.
-Bu nima qiliq?-o`shqirdi Nodir,-Uyalmaysanmi?
Nodir shu gapni aytdi-yu, o`zini eshshak deb his qila boshladi.
-Nima qilibdi, yechinsam erimga yechinayabman,
Shu so`zlarni aytib u ko`ylag lozimini yechib tashladi. Uning qomatini
ko`rgan Nodirning zo`laglari oqib, hayratdan qotib qolgan
yuziga qarab ayol miyig`ida kulib qo`ydi. So`ng tezlikda tungi
kiyimini kiyib Nodirning yoniga kelib yotdi.
-Sevinch?
-Labbay begim,-javob berdi ayol.
-Sen meni xotinimsan,
-Xo`sh,-Sevinch shamolning qayerga esayotganini payqasada
o`zini soda garangga solib turishni afvzal bildi.
-Xmmhellip; seni sikmoqchiman,-dilidagini tiliga chiqardi Nodir
-Fuu, buncha qo`polsiz. Seni visolingni ko`rmoqchiman desayizam
bo`ladi-ku.
-Buni iloji bormi,-so`radi Nodir sekingina,
Sevinch bir oz o`ylanib qoldi. Bir tarafdan Nodirning hohishi tabiiy.
Uning ustiga ular hudoning oldida er-xotinlar. Sevinch Nodirga
xalol. Ayol bir daqiqa o`ylanib qolgach dedi:
-Albatta begim.
Bu gaplardan so`ng boshlanadigan voqalar Nodirni tilidan ayirdi.